Pages

Tuesday, April 2, 2013

Ang Barker (Malip-ut nga Sugilanon)

ANG BARKER*
ni Early Sol Gadong

“Haywey! UP! Doctors! Ari di! Haywey! UP! Doctors! A-ri di!”

Daw payreted nga CD ang paos niya nga tingog. Liwat-liwat, wala untat bisan daw ginalaga na ang iya itlog sa kainit sang adlaw. Tanan nga lawas nga makit-an niya nga gapanaog sa hagdan sang dako nga mall iya ginatawag, ginapaypayan, kag ginapilit nga magsaka sa dyip nga ginabantayan. Kinanglan nga damo sia maserbisyuhan agud dako man ang iya maginansya.

Early Sol Gadong, the writer/author
Tag-sulat
“Larga na, To!” ganyak niya sa drayber.

“Nano man, walo-walo ina. Pito pa lang sa wala ho,” suay sang gabalingasaw nga obrero. “Tsakto bayad ta s’imo p’ro. Kay-uha man paglawag ay.”

Gabulungguanay na ang mga siko sang mga pasahero apang wala sia sa lugar agud magbais. Bisan daw ginakihad na sang Gilette ang iya tubog, ginpadayon niya ang paglawag.

“Hrrrk! Haywey! UP! Doctors! A-ri di! Idog-idogan ta lang, lihog. Ari pa di!”

May gauntat, galingling, kag galingi-lingi. May mga nagsalaka na sa gasunod nga dyip. Wala na sang luyag nga magsakay sa ginalawagan niya kay bisan utot indi na makapatunga sa kagutok sang mga pasahero. Nabatyagan niya ang pagtaghol sang iya tiyan nga wala pa naundan bisan sang pamahaw. Pihu nga nagatinaghol na man ang tiyan sang misis nga walwalan kag sang mga bata nga nagagurahab sang ginbayaan niya kagina sang aga.

“Haywey! UP! Doctors! Hrrrk! A-ri di! Isa na lang, malakat na! Sakay na kamo di!”

May babaye nga nagpundo sa bibig sang dyip. Daw nagadali, daw masakay na gid.

“Saka na, Mam! Kulang pa na isa.”

“Daw gutok na man ni, nong?”

“Igo ka pa da Mam, saka lang b’la.”
“Gutok na nong mo!”

Ginpagpag niya ang karagkag nga dyip, nga daw nagpagpag lang sia dram.

“O, swing your balls! Swing your balls!”
Nag-ulu-isdug ang mga nagaugtas nga pasahero. Sa wakas, daw may nagbuka nga panganod. Nagtuhaw ang siwang.

“Saka-i na to, Mam.”

Halos magkatin-katin ang ulihi nga nagsaka, ginhawa lang makasag-id sa pulungkuan ang nagatibi niya nga buli.

Sang daw nagasabakay na nga sardinas ang mga nagakumod nga sumalakay, gindawat niya ang napulo ka pisos gikan sa drayber, ginhaklo ang itom nga aso sang tambutso, kag ginsenyasan ang gasunod sa pila.

Ginbulsa niya ang pares sang limahon nga nagkilingkiling upod sa mga nauna niya na nga nakabi. Pulo ka pisos para sa pila ka minutos nga paghitad sang iya puwak, may paaman pa nga pagyaguta sang drayber kag pasahero. Sa tunga sang nagasiri nga init, nadumduman niya ang kilingkiling sang pisoson nga ginapabalon sadto sa iya sang iloy. Mga pisoson nga gintaya niya sa tumbo imbes nga i-plete pakadto sa buluthuan.

Ginhimutaran niya ang bag-o plastar nga dyip.
“Daw puno na man ni, To?”

“Pulo-pulo na, mig. Siyam pa lang sa tuo.”
Wala sia mahimo. Suliton niya naman patukar ang payreted nga CD sa iya puwak.

“Haywey! Hrrrk! UP! Doctors! Ari--- Hrrrk! Hrrrk!”
Wala na sia sang tingog nga magabot gikan sa iya tubog. Sa tunga sang lagumba sang syudad, ang bungol na lang nga kilingkiling sang sensilyo sa iya bulsa ang tunog nga mabatian gikan sa iya.

[*TAGDAUG ini sa bulan sg Marso bilang Nahauna nga lugar [first place] sa paindis-indis sa pagsulat sang labing malip-ut nga sugilanon sang the 2013 Peter Solis Nery prize for excellence in hiligaynon writing. May pahintulot ini nga ibalhag diri sa kay Peter Solis Nery ]


No comments: